ඇය නිදියි. ඇන්දන් ආ ෂල්වාරය පිටම නිදා සිටින ඇය එහි උඩ කොටස ඉස්සී තිබූ නිසා සිනිඳු රෙද්දකින් නිමවී ඇති පහත කොටස තුලින් ඇයගෙ පලල්වූ පසු පෙදෙස දිස්වූයේ රාගය උපදවන පරිදි ඇතුලත අන්ගයන්ගේ හැඩයන්ද දිස්කරමිනුයි. කාමරයට ඇතුල්වූ ඔහු නිදාසිටින ඇයව නිසොල්මන්ව බලා සිටියේය. මා කාමරයෙ දොර වසා අගුලු දමා පහන් එළියත් පේන නොපේන තරමටම අඩුකළේ වැඩි ආරක්ශාව සඳහා හදිසියෙ ඇය ඇහැරුනත් මුහුන හඳුනාගන්න බැරිවෙන්නයි. කෙසෙවෙතත් එළිවෙනකන් සිමායා ඇහැරෙන එකක් නැති බව මා දනිමි. ඒ නිදිපෙතිම අරගෙන ඇති නිසා මෙහ්නාස්ගෙන්ද කරදරයක් වෙන එකක් නැතිබවත් විශ්වාස කළෙමි. පුතා සාමාන්‍යයෙන් රෑට ඇහැරෙන පුරුද්දක් නෑ. ඒ වනවිටත් ඇඟපත සෝදාගත් ඔහු කොට කලිසමකට මාරුවී ඇය අසලම ඇඳේ වාඩිවී මා දෙස බලන්නට විය.
කාරනය තේරුම් ගත් මා අඳුරු එළිය තුලින්ම පැත්තකට හැරී නිදා සිටින ඇයගේ පසු පෙදෙස මත ඔහුගේ අතක් තබා පිරිමදින්න සැළැස්වූයේ ඔහුගෙන් මා දැක්ක ලැජ්ජා ගතිය මග හරවාලීමටයි. ලේස්වලින් ගැටසන ලද කලිසමාකාර පහත ඇඳී ඇඳුමේ තුනීබව නිසාදෝ ස්පර්ශය දැනුනෙ නෑඳී සිරුරක් මත අත තැබුවා සේයි. ඇය නිසොල්මන්‍ය. අඳුරු පරිසරය නිසා මොහොතකින් ඔහුට මාව අමතකම විය. හැසිරුනේ තනිවූවෙක් සේය. තනිවෙන්න දී අයිනක වූ පුටුවක වාඩිවුනේ උපරිමයෙන්ම විඳීමට ඉඩ ඇරීමට සිතාගෙනයි. ඔවුන්ව තනිනොකර තුන්වැන්නා ලෙස මා රැඳී සිටින්නේ හදිසියෙන්වත් ඈ ඇහැරුනොත් අවස්තාව පාලනය කරන්න හිතාගෙනයි. ටිකක් වේගයෙන් ඒත් කටින්මෙන්න් පිටවෙන උනුසුම් හුස්මයක හීන් සදදයක් ඇසිනි...අනිර්වාරයෙන්ම ඒ ඔහුගෙන් නොවෙයි.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment